Klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego przewiduje możliwość kształcenia w tym zawodzie również w branżowej szkole II stopnia.

1. CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik przemysłu mody powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1. projektowania wyrobów odzieżowych;
2. obsługiwania maszyn i urządzeń stosowanych podczas wytwarzania wyrobów odzieżowych;
3. opracowywania dokumentacji wyrobów odzieżowych;
4. wytwarzania wyrobów odzieżowych;
5. organizowania i kontrolowania procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych;
6. prowadzenia działań związanych z marketingiem mody.

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA

Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się:

1. efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów;

   (BHP). Bezpieczeństwo i higiena pracy
   Uczeń:

   1. rozróżnia pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią;
   2. rozróżnia zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;
   3. określa prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;
   4. przewiduje zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych;
   5. określa zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy;
   6. określa skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka;
   7. organizuje stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
   8. stosuje środki ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych;
   9. przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosuje przepisy prawa dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
   10. udziela pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia.

   (PDG). Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej
   Uczeń:

   1. stosuje pojęcia z obszaru funkcjonowania gospodarki rynkowej;
   2. stosuje przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych oraz przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego;
   3. stosuje przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej;
   4. rozróżnia przedsiębiorstwa i instytucje występujące w branży i powiązania między nimi;
   5. analizuje działania prowadzone przez przedsiębiorstwa funkcjonujące w branży;
   6. inicjuje wspólne przedsięwzięcia z różnymi przedsiębiorstwami z branży;
   7. przygotowuje dokumentację niezbędną do uruchomienia i prowadzenia działalności gospodarczej;
   8. prowadzi korespondencję związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej;
   9. obsługuje urządzenia biurowe oraz stosuje programy komputerowe wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej;
   10. planuje i podejmuje działania marketingowe prowadzonej działalności gospodarczej;
   11. optymalizuje koszty i przychody prowadzonej działalności gospodarczej.

   (JOZ). Język obcy ukierunkowany zawodowo
   Uczeń:

   1. posługuje się zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiających realizację zadań zawodowych;
   2. interpretuje wypowiedzi dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych artykułowane powoli i wyraźnie, w standardowej odmianie języka;
   3. analizuje i interpretuje krótkie teksty pisemne dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych;
   4. formułuje krótkie i zrozumiałe wypowiedzi oraz teksty pisemne umożliwiające komunikowanie się w środowisku pracy;
   5. korzysta z obcojęzycznych źródeł informacji.

   (KPS). Kompetencje personalne i społeczne
   Uczeń:

   1. przestrzega zasad kultury i etyki;
   2. jest kreatywny i konsekwentny w realizacji zadań;
   3. przewiduje skutki podejmowanych działań;
   4. jest otwarty na zmiany;
   5. potrafi radzić sobie ze stresem;
   6. aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe;
   7. przestrzega tajemnicy zawodowej;
   8. potrafi ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania;
   9. potrafi negocjować warunki porozumień;
   10. współpracuje w zespole.

   (OMZ). Organizacja pracy małych zespołów (wyłącznie dla zawodów nauczanych na poziomie technika)
   Uczeń:

   1. planuje pracę zespołu w celu wykonania przydzielonych zadań;
   2. dobiera osoby do wykonania przydzielonych zadań;
   3. kieruje wykonaniem przydzielonych zadań;
   4. ocenia jakość wykonania przydzielonych zadań;
   5. wprowadza rozwiązania techniczne i organizacyjne wpływające na poprawę warunków i jakość pracy;
   6. komunikuje się ze współpracownikami.
2. efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów PKZ(AU.ad) i PKZ(AU.ae);

   PKZ(AU.ad) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie technik transportu drogowego

   Uczeń:

   1. rozróżnia rodzaje wyrobów odzieżowych i określa ich przeznaczenie;
   2. wykonuje rysunki żurnalowe i modelowe wyrobów odzieżowych;
   3. posługuje się projektami wyrobów odzieżowych;
   4. wykonuje rysunki techniczne elementów wyrobów odzieżowych;
   5. rozróżnia surowce włókiennicze oraz określa ich właściwości;
   6. rozróżnia materiały odzieżowe i dodatki krawieckie oraz określa ich właściwości i zastosowanie;
   7. charakteryzuje metody badania surowców i wyrobów włókienniczych;
   8. wykonuje badania organoleptyczne surowców i wyrobów włókienniczych;
   9. charakteryzuje metody konserwacji materiałów i wyrobów odzieżowych;
   10. wykonuje pomiary krawieckie;
   11. rozróżnia rodzaje ściegów ręcznych i maszynowych oraz określa ich zastosowanie;
   12. rozróżnia szwy maszynowe i określa ich zastosowanie;
   13. rozpoznaje rodzaje maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania odzieży;
   14. rozróżnia mechanizmy w maszynach i urządzeniach odzieżowych oraz określa ich funkcje;
   15. określa zasady obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;
   16. stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.

   PKZ(AU.ae) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie technik przemysłu mody

   Uczeń:

   1. analizuje trendy w modzie;
   2. rozpoznaje grupy docelowe klientów;
   3. tworzy kompozycje kolorystyczne;
   4. określa zasady stylizacji ubioru;
   5. stosuje zasady projektowania kolekcji odzieży;
   6. wykonuje rysunki wyrobów odzieżowych z zastosowaniem technik komputerowych;
   7. określa zasady opracowywania dokumentacji techniczno-technologicznej wyrobów odzieżowych;
   8. określa zasady pracy w krojowni i szwalni;
   9. stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.
3. efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie technik przemysłu mody opisane w części II:

   AU.14. Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych

   1. Projektowanie wyrobów odzieżowych

   Uczeń:

   1. posługuje się projektami plastycznymi wyrobów odzieżowych;
   2. wykonuje pomiary krawieckie;
   3. dobiera materiały odzieżowe, dodatki krawieckie i zdobnicze do asortymentu odzieży;
   4. stosuje zasady konstrukcji i modelowania form wyrobów odzieżowych;
   5. wykonuje modelowanie form wyrobów odzieżowych;
   6. przygotowuje szablony wyrobów odzieżowych;
   7. projektuje układy szablonów;
   8. planuje operacje technologiczne związane z wykonywaniem wyrobów odzieżowych;
   9. dobiera rodzaje ściegów i szwów do określonych operacji technologicznych;
   10. dobiera sposoby wykończania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych.

   2. Wykonywanie wyrobów odzieżowych

   Uczeń:

   1. posługuje się dokumentacją wyrobów odzieżowych;
   2. oblicza zużycie materiałów odzieżowych i dodatków krawieckich;
   3. dokonuje rozkroju materiałów odzieżowych;
   4. dobiera maszyny i urządzenia do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;
   5. dobiera oprzyrządowanie maszyn szwalniczych;
   6. obsługuje maszyny szwalnicze;
   7. rozpoznaje nieprawidłowości w działaniu mechanizmów maszyn szwalniczych;
   8. łączy elementy wyrobów odzieżowych;
   9. wykonuje czynności związane z wykończaniem i uszlachetnianiem wyrobów odzieżowych;
   10. stosuje obróbkę parowo-cieplną materiałów i wyrobów odzieżowych;
   11. wykonuje prace związane z przeróbką lub naprawą wyrobów odzieżowych;
   12. oblicza koszty wykonania wyrobów odzieżowych;
   13. ocenia jakość wykonanych wyrobów odzieżowych.

   AU.42. Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych

   1. Organizowanie procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych

   Uczeń:

   1. uwzględnia aktualne trendy mody w procesie projektowania wyrobów odzieżowych;
   2. sporządza dokumentację wyrobów odzieżowych;
   3. ocenia jakość materiałów odzieżowych przed rozkrojem;
   4. przygotowuje układy kroju z wykorzystaniem programów komputerowych;
   5. dobiera rodzaje warstwowania materiałów odzieżowych;
   6. organizuje pracę w krojowni;
   7. planuje proces rozkroju materiałów odzieżowych;
   8. dobiera metody i techniki rozkroju materiałów odzieżowych;
   9. dobiera maszyny oraz urządzenia do rozkroju materiałów odzieżowych;
   10. dobiera techniki klejenia elementów wyrobów odzieżowych;
   11. dobiera metody zdobienia elementów wyrobów odzieżowych;
   12. dobiera metody znakowania i kompletowania wykrojów;
   13. planuje zagospodarowanie odpadów materiałów odzieżowych;
   14. organizuje pracę w szwalni;
   15. określa metody i systemy organizacji produkcji wyrobów odzieżowych;
   16. dobiera maszyny szwalnicze i urządzenia do produkcji wyrobów odzieżowych;
   17. dobiera maszyny oraz urządzenia do obróbki parowo-cieplnej;
   18. organizuje transport wewnętrzny w przedsiębiorstwie;
   19. nadzoruje etapy wytwarzania wyrobów odzieżowych;
   20. ocenia jakość gotowych wyrobów odzieżowych;
   21. dobiera sposoby znakowania, pakowania i przechowywania wyrobów odzieżowych.

   2. Organizowanie działań związanych z marketingiem oraz sprzedażą wyrobów odzieżowych

   Uczeń:

   1. rozpoznaje potrzeby grup docelowych klientów;
   2. opracowuje kolekcje wyrobów odzieżowych;
   3. rozpoznaje instrumenty promocji stosowane na rynku mody;
   4. dobiera metody promocji kolekcji wyrobów odzieżowych;
   5. organizuje pokazy kolekcji wyrobów odzieżowych;
   6. organizuje działania związane z kontraktacją kolekcji wyrobów odzieżowych;
   7. dobiera metody i kanały dystrybucji wyrobów odzieżowych;
   8. planuje działania logistyczne związane z dystrybucją wyrobów odzieżowych;
   9. podejmuje działania z zakresu marketingu mody;
   10. aranżuje przestrzeń wystawową i sprzedażową salonów odzieżowych;
   11. opracowuje koncepcje sprzedaży internetowej;
   12. przestrzega zasad kultury sprzedaży;
   13. udziela porad w zakresie indywidualnej stylizacji ubioru.

3. WARUNKI REALIZACJI KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE

Szkoła podejmująca kształcenie w zawodzie technik przemysłu mody powinna posiadać następujące pomieszczenia dydaktyczne:

1. pracownię włókienniczą, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
   1. stanowiska do badań materiałów i wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: wagę laboratoryjną, mikroskop z oprzyrządowaniem do identyfikacji włókien, lupę tkacką, pralkę laboratoryjną,
   2. stanowisko komputerowe dla nauczyciela, z dostępem do Internetu, wyposażone w: oprogramowanie do analizy wyników badań laboratoryjnych oraz drukarkę;
   ponadto pracownia powinna być wyposażona w zestawy próbek surowców włókienniczych, wyrobów włókienniczych, materiałów odzieżowych wykonanych różnymi technikami, zestawy dodatków krawieckich, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, normy dotyczące klasyfikacji włókien;
2. pracownię projektowania i modelowania odzieży, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
   1. stanowiska projektowania i modelowania form odzieży (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania i modelowania wyrobów odzieżowych oraz stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie,
   2. stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone w oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania i modelowania wyrobów odzieżowych;
   ponadto pracownia powinna być wyposażona w: drukarkę umożliwiającą drukowanie w formacie A3 (jedna drukarka na dziesięć stanowisk komputerowych), skaner, projektor multimedialny, damskie, męskie i dziecięce manekiny krawieckie, lustro, parawan, dodatki krawieckie, próbki materiałów odzieżowych, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, konstrukcje i modelowanie odzieży damskiej, męskiej i dziecięcej, modelowanie konstrukcyjne i wtórne odzieży na figury nietypowe, rysunki techniczne wyrobów odzieżowych, plansze kolorystyki, literaturę zawodową z zakresu modelowania odzieży, standardy konstrukcji oraz tabele wymiarów, żurnale mody i albumy projektów odzieży, filmy dydaktyczne dotyczące promocji mody i dystrybucji wyrobów odzieżowych, plansze i katalogi aranżacji przestrzeni sprzedaży wyrobów odzieżowych.
3. pracownię technologiczną, wyposażoną w: modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, schematy kinematyczne maszyn szwalniczych, plansze przedstawiające działanie mechanizmów tworzących ścieg oraz powstawanie ściegów w maszynach szwalniczych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, katalogi ściegów i szwów maszynowych, normy obowiązujące w przemyśle odzieżowym, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, tablice znaków informacyjnych dotyczących konserwacji odzieży;
4. warsztaty szkolne, w których powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
   1. stanowiska szycia ręcznego (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: manekiny krawieckie, przybory do szycia ręcznego, nożyczki, dodatki krawieckie,
   2. stanowiska rozkroju ręcznego (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: stół oraz narzędzia do rozkroju ręcznego (nożyczki, wzorniki, przyciski metalowe),
   3. stanowiska prasowania (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: stół do prasowania lub deskę do prasowania, żelazko elektryczno-parowe, przybory do prasowania, zaparzaczkę,
   4. stanowiska montażu wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w maszynę stębnówkę płaską z oprzyrządowaniem,
   5. stanowiska kontroli jakości i pakowania wyrobów gotowych (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: dokumentacje wyrobów odzieżowych, manekiny krawieckie damskie, męskie i dziecięce, wieszaki, taśmę krawiecką;
   ponadto warsztaty szkolne powinny być wyposażone w: maszyny owerlok (jedna maszyna dla trzech uczniów), eksponaty odzieży we fragmentach i w całości oraz wzory węzłów technologicznych, maszyny: dziurkarkę odzieżową i guzikarkę, regały, stojaki na wykroje, pojemniki na odpady, instrukcje obsługi maszyn oraz narzędzia stosowane podczas użytkowania maszyn.

Kształcenie praktyczne może odbywać się w: pracowniach i warsztatach szkolnych, placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, oraz w podmiotach stanowiących potencjalne miejsce zatrudnienia absolwentów szkół kształcących w zawodzie.

Szkoła organizuje praktyki zawodowe w podmiocie zapewniającym rzeczywiste warunki pracy właściwe dla nauczanego zawodu w wymiarze 4 tygodni (160 godzin).

4. Minimalna liczba godzin kształcenia zawodowego¹⁾

¹⁾ W szkole liczbę godzin kształcenia zawodowego należy dostosować do wymiaru godzin określonego w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych, przewidzianego dla kształcenia zawodowego, zachowując minimalną liczbę godzin wskazanych w tabeli odpowiednio dla efektów kształcenia: wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia stanowiących podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów oraz właściwych dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie.